په لغت کي رضايت، خوښۍ، په خپله برخه خوښۍ او په لږه برخه خوشالۍ ته وايي. عارفان، قناعت او توکل ته د داسي بېساري خزانې په سترګه ګوري، چي انسان د کار او کسب له مِنته خلاصيي. دا فراغت او ازادي په خپل وار سره و انسان ته واک ور کيي، چي له ډول حجابو او بتانو څخه زړه وژغوري او د حق تعالی په پېژندنه، مينه او نيژدېوالي کي پرله پسې هڅي او کوښښونه وکي.
Source: کتاب: د علي محمد مخلص دېوان؛ ليکونکی: محمد هارون خپل شعشعي؛ د چاپ کال: ۱۳۹۴ ل.؛ خپرندوی: د اطلاعاتو او فرهنګ وزارت؛ د چاپ ځای: کابل؛ ديجيتال کوونکی: شمس الله آرين.