نظم ـ تللي اشنا ته (عبدالرحيم مجذوب)

ستا د خواږه یاد په خاطر ډېرې مودې بعده نن
نیمه خوا یاره ستا په تېرو قدمونو ګرځم
زمونږ د کلي خداونده ستا واړۀ جهان کښې
زه خوشې سر وهم په خوشو دیوالونو ګرځم
لکه خارو سره د ملخ په تشې جالې واوړي
واړۀ بچي غواړي په ونو کښې چغېږي شوري
هسې دا ستا مینه د تا په پرېښولو منډو
خاورې ایرې نولي په سر، زړه یې سوځېږي شوري
دیدو د یار په جدایي کښې ځان ته اور ورته کړو
د سوځونکي محبت لمبې یې لرې ښکاري
خو زه د تا په جدایي کښې پټه خوله سوځمه
زما په زړه کښې اتشینه اور د سرې ښکارې
د تا په تلو د سپرلي څنګه سپرۀ مخ وختو
د چُستو ورځو شپو هغه زړۀ چُستي وخته
یا هغه ورځې شپې دي هر یو شے په ځاے هغسې
زما له زړه هغه د مینې سر مستي وخته
نن دغه ونې بوټي څنګه سنجیده ولاړ دي
داسې لیده شي چې ما مړۀ ته جنازه راکوي
ستا په سرو شونډو تورو زلفو مې قسم دے اشنا
دا سور شفق او تور ماښام که اوس مزه راکوي

عبدالرحيم مجذوب (1935 - 2021)

___
د ليکنې لنډ لينک: 
https://t1p.de/5ucud
___